Nederland en de USA zitten net als de rest van de wereld diep in de Corona-shit. Dat is allemaal realtime via de schermen te volgen. Vanaf de bank zap ik ’s avonds nogal eens van NPO 1 of 2 naar CNN en weer terug. De verschillen hoe het in beide landen wordt beleefd en wordt aangepakt, zijn op z’n minst opmerkelijk. Lees verder →

Er zijn helaas toch nog een aanzienlijk aantal NL’ers niet intelligent genoeg om het nut en de noodzaak van een ‘intelligente lockdown’ te snappen. Te onnozel, te recalcitrant of te eigengereid om te snappen dat het voor hun eigen bestwil is. Een stevige Corona-besmetting is beslist geen flauwe kul. Die egocentrische onnozelaars krijgen dan ook nog eens eens buitenproportioneel veel aandacht in de media. Lees verder →

Nu ben ik al niet zo’n rekenwonder en misschien ook daarom heb ik geen flauw benul hoe bijvoorbeeld een milieukostenindicator, een MKI van iets zou moeten worden uitgerekend. Hoe weet je nou exact uit te rekenen hoe het ene voor het milieu beter is dan het andere? Lijkt me best ingewikkeld, want alles wat we doen of niet doen heeft een impact op het milieu. Om dan aan elk aspect een waarde toe te kennen en na een partijtje creatief optellen en aftrekken tot een conclusie te komen, grenst wat mij betreft aan magie, ecologische zwarte kunst. Lees verder →

De pandemie van het Corona-virus eist niet alleen mensenlevens. Ook het ethische bed van onze samenleving wordt meteen flink opgeschud. Het aantal Corona-slachtoffers wordt bijgehouden door het RIVM en door CNN. De trouwe adepten van de shockdoctrine van de ultra-liberale Messias Milton Friedman met figuren als Jort Kelder, Donald Trump, prof.dr. Ira Helsloot, Damiaan Denys, Jair Bolsonaro, Wobke Hoekstra, Viktor Orban, Thierry Baudet en Hansje de Boer zeggen zich vooral zorgen te maken over de aanstormende economische malaise. Lees verder →

Toen ik vorig jaar voor mijn rijbewijs medisch werd gekeurd, mompelde de keuringsarts dat zij het verder maar niet wilde hebben over het feit dat ik ook COPD-patiënt was…     Verbaasd vroeg ik me af of zij wel in het goeie dossier zat te gluren want ik ben in mijn leven al voor alles en nog wat uitgemaakt, maar nog nooit voor COPD-patiënt. Om een vlotte afhandeling van de keuring vooral niet te verstoren, besloot ik maar tactisch te zwijgen. Het CBR staat er tenslotte wel om bekend dat als je haar niet helemaal goed zit, onmiddellijk een herkeuring te eisen en je nog zes maanden langer op je rijbewijsje te laten wachten. Lees verder →

Onze overgrootouders waren eerlijke mensen. Zij kwamen er rond voor uit dat ze het niet wisten. Daarom weten wij het nu ook nog steeds niet. Maar er wordt geschat dat de Spaanse Griep, net na de Eerste Wereldoorlog, tussen de twintig en veertig miljoen slachtoffers maakte. Er wordt zelfs over honderd miljoen griepdoden gesproken. De Eerste Wereldoorlog zelf kostte aan tien miljoen mensen het leven. Lees verder →

Zo langzamerhand is het wel duidelijk dat een piepklein virusje het hele aanzien van 2020 zal gaan bepalen. Niemand heeft een idee waar het uiteindelijk allemaal op uit zal gaan draaien. De tsunami van rampspoeden en ontwrichtingen lijkt nog maar net op gang te zijn gekomen. Lees verder →

Toen Pepe op 24 mei 2015 als puppy van acht weken bij ons kwam en ’s avonds toch wel wat onthutst en verschrikt op m’n arm zat omdat hij ineens van zijn moeder en broertjes weg was, heb ik hem plechtig beloofd mijn uiterste best te zullen doen om hem een fantastisch mooi hondenleventje te geven. Lees verder →

De ‘éminence grise’ van de Reimerswaalse politiek trekt straks de stekker eruit.           Jaap Sinke zwaait per 1 april a.s. af na zesentwintig jaar gemeentelijke politiek te hebben bedreven, waarvan veertien jaar als wethouder. Reden van het vertrek kan niets met de leeftijd te maken hebben want Sinke is nog maar drieënzestig. Net z’n wilde haren kwijt. Wèl met elasticiteit, want volgens hem was de rek er een beetje uit. Verstandig en realistisch! Lees verder →

Een appartement kopen, betekent onverbiddelijk ook meteen lid zijn van een VvE.         De Vereniging van Eigenaars, een wettelijke verplichting. Die VvE beheert het gebouw volgens een pakket zakelijke en juridische regelgeving. Een VvE is dus niets meer dan een willekeurige verzameling vastgoedeigenaren, geen gezelligheidsclubje. Lees verder →

Zij zaten samen met de advocaat van een moordenaar, een politieke analiste, twee televisieacteurs en een misdaadverslaggeefster aan de late babbeltafel bij Carrie ten Napel en Charles Groenhuijsen in de talkshow Op1. Het gehele clubje bij elkaar maakte weinig indruk, ook Carrie en Charles niet. Behalve die twee absólute powermeiden!       Steffie de Pous en Annerieke Berg. Lees verder →

Een crisis is ook vaak een verdienmodel. Daar is al het gedoe rond het coronavirus wel een schoolvoorbeeld van. Ik papagaai alleen maar een paar internationale virologen na, maar denk toch dat er medisch gesproken met dat coronavirus niet zo verschrikkelijk veel aan de hand is. Een stevig griepvirus, dat klopt. Maar niets nieuws onder de zon. Elk jaar vallen er in Europa sowieso tienduizenden griepdoden. Lees verder →

Het ritje naar huis was weer zoals gehoopt, rustig. Geen Catalaanse wegblokkades, geen gele hesjes, geen sneeuw of andere rare toestanden. Altea, Valencia, Tarragona, Barcelona, Montpellier, overnachting in Bourg-lès-Valence, Lyon, Dijon, Reims, Lille, Gent, Goes, Kruunehe, 1977 comfortabele kilometers.                                                      Lieve ontvangst van de fijne buren die ook weer geweldig voor ons huis hadden gezorgd. Pepe finaal uit z’n dak toen hij buurmeisje Guusje weer zag om daarna enthousiast kwispelend het hele huis te besnuffelen. Een redelijke stapel post met op het eerste gezicht weinig dwangbevelen, wel iets teveel blauw. Ook dwangbevelen dus! Lees verder →

Terug naar huis! Auto gepakt, mondkapjes in het dashboardkastje, overnachtingshotel geboekt in Bourg-lès-Valence en tot Tarragona van de eerste driehonderdvijftig tolvrije kilometers genieten. Zeer sympathiek Spaans gebaar om tot daar vanaf 1 januari j.l. de tol af te schaffen.                                                                                                                 Vijf maanden aan de Costa Blanca lijken vooraf altijd lang, achteraf nooit. Maar fijn om weer naar de familie, buren, vrienden, kennissen en Kruunehe terug te gaan. Wij zouden maar een waardeloos stelletje mariniers zijn… Zeeland trekt ons toch ècht weer wel! Lees verder →

Ergens in de jaren negentig was ik er als de kippen bij om een ingebouwd navigatie-systeem in mijn auto te hebben. Werkte prima, alleen onder het rijden kon er niets aan de instellingen van het ding worden veranderd. Uit veiligheidsoverwegingen vond men dat toen een beregoed idee. Nieuwe bestemming invoeren? Dan gewoon sefkens stoppen op een parkeerplaats! Lees verder →