Een goede definitie geven van het begrip “overlast” is een hele klus. Van Dale zegt over het woord dat het een al te zware last zou moeten voorstellen, of iets dat hinder en leed geeft. Maar of met deze vlag van Van Dale de hele lading wordt gedekt, is nog maar zeer de vraag. De subjectiviteit druipt namelijk van het begrip “overlast” af. Lees verder
Met moeite heb ik me kunnen beheersen. Ik was op mijn eigen onbeholpen wijze al begonnen om wat fact checking te doen over allerlei notoire graaiers. Mijn bedoeling was een blog met een potje ongegeneerd naming and shaming te componeren. Maar dat bleek al snel dweilen met de kraan open te zijn, geen beginnen aan! Lees verder
Met goed helder zicht is het prima te zien vanaf de Vlissingse boulevard, evenals de containerkranen van Zeebrugge. Op een afstand van hemelsbreed 27 kilometer. Ik mag nog wel eens bluffen dat ik vanaf het balkon de auto’s op de boulevard van Knokke kan zien rijden… Lees verder
Voor een scheepjesfetisjist als ik, valt er aan de Vlissingse boulevard heel wat te genieten. Maar zo langzamerhand wordt al dat genot toch wat getemperd door de steeds maar toenemende stroom van gas- en chemicaliëntankers dat dagelijks voorbij schuift. Lees verder
Samen hebben we geprobeerd om een aantal regels af te spreken, waardoor het er in de samenleving allemaal wat prettiger uitziet. Het decorum wil tenslotte ook wat. Lees verder
Menig Nederlander zal een zucht van verlichting hebben geslaakt op het moment dat de politiek op reces ging voor acht weken. Eindelijk een poosje van dat geouwehoer af. Lees verder
Het spektakel op Alpe d’Huez was weer onovertroffen. De renners moesten deze Tour de France zelfs twee keer tegen die steile bult op ploeteren. Mijn bewondering voor al die mannen is groot. Zij zijn van de eerste tot de laatst aankomende, grote sportlieden. Lees verder
De “Erremuenaers” hebben dat ding al zo vaak horen luiden dat ze nou echt wel weten waar de klepel hangt. Laat ze daar maar schuiven. Arnemuiden ten onrechte vaak als een dorp aangeduid, is de rijkste stad van Walcheren. Per hoofd van de bevolking heb-ben ze het hoogste inkomen en de meeste miljonairs; het Wassenaar aan de Arne. Lees verder
Ik ben een twijfelaar, een homo scepticus. Dat is ook een van de redenen dat ik mij nooit in een religie heb kunnen vinden en door het leven zwalk als een twijfelende agnost. De bekende Engelse evolutiebioloog, schrijver en atheïst Richard Dawkins heeft geen goed woord over voor agnostici. Lees verder
Wij Nederlanders zijn wereldkampioen in het gebruik van eufemismen, daar zijn we absoluut steengoed in. Het beestje liever niet bij de naam noemen is een van onze nare opportunistische trekjes. Lees verder
Ik ben bang dat ik de eindsprint een beetje laat heb ingezet. Maar ik doe nog hevige pogingen om op mijn oude dag natuurkundige te worden. Dat valt om de bliksem niet mee! Lees verder
De gemeente Vlissingen stelt zich, wat mij betreft, alleszins redelijk op in het bepalen van de WOZ-waarde van onroerend goed in een periode van scherp dalende markt-prijzen. Ook van de Belastingdienst heb ik laatst een zeer coulante behandeling mogen ervaren, zowel leuker als gemakkelijker en ook nog eens bijzonder correct afgehandeld. In een tijd waarin voor iedereen veel zaken duurder worden en voor diversen haast niet meer haalbaar, geeft dat toch nog het nodige vertrouwen. Lees verder
Op een hele heldere dag kan ik vanuit “het kraaiennest” zoals ik ons appartement aan de Vlissingse boulevard wel eens noem, best veel zien. Vooral erg veel windturbines, steeds meer windturbines. Mijn turbine-scan begint bij die vijf foeilelijke exemplaren die tussen Slijkplaat en Hoofdplaat het Zeeuws-Vlaamse kustprofiel staan te verpesten. Daarna doorscannend over Breskens, de haven van Zeebrugge, de turbines van de Thorntonbank en de Blighbank op de Noordzee, over Walcheren, Neeltje Jans, Noord-Beveland en eindigend in de mêlee van draaimachines in het Sloegebied. Knarsetandend tel ik er dan al meer dan tweehonderd! Lees verder
In de nacht van maandag op dinsdag, 6 januari 1953 om 00.05 hrs boordtijd knalden in de Rode Zee de “Oranje” en de “Willem Ruys” full speed bovenop elkaar. Deze twee prachtige passagiersschepen waren destijds het crème de la crème van de Neder-landse vloot. Het was helder zicht op het moment van de aanvaring. Lees verder
Er is een tijdje geweest dat de enige reden voor mijn slapeloosheid de oorzaak vond in een te enthousiaste consumptie van zware rode Franse wijnen. Een Gigondas of een Châteauneuf du Pape zijn hemelse slokjes, maar ik sliep er hartstikke slecht op. Haidewidska… zijn dat dan uw problemen? Lees verder