Het kan om de meest uiteenlopende redenen zijn dat men naar het zonnige zuiden afzakt. Of dat nu vanwege de gezondheid, de fiscus, een hebberige ex of vanwege de goedkope huizen is, er is toch altijd een grootste gemene deler… het zeer prettige klimaat. Lees verder
Het fenomeen Benidorm heeft veel parallellen met de ontwikkeling van heel Spanje. In het begin van de jaren vijftig was het nog een onbeduidende vissersplaats van hooguit 2500 inwoners. In het jaar 1953 ondernam de intussen bijna heiligverklaarde toenmalige burgemeester van Benidorm, Pedro Zaragoza Orts, op zijn Vespa-scootertje zijn legendarische tocht van bijna 500 kilometer naar Madrid om de Spaanse dictator Franco te smeken op het strand van zijn Benidorm toch ‘por favor’ het dragen van de bikini toe te staan. Om nu onnaspeurlijke redenen vond de aartsconservatieve Generalissimo Franco het goed en werd het kleine Benidorm de eerste Spaanse badplaats waar de dames zich in bikini op het strand mochten laten bewonderen. Lees verder
X-mas in Nigeria geeft een ander sfeertje dan het lezen van het Evangelie van Lucas normaliter pleegt op te roepen. De sfeer van de kerstnacht van 1980 op de rivier naar Port Harcourt wordt hieronder beschreven in een authentieke scheepsverklaring. Lees verder
Tot nu was ik ervan overtuigd dat de Spaanse politie niet aan zoiets belachelijks deed als het geven van multas, bekeuringen. Als je alleen al ziet hoe alles en iedereen hier massaal fout parkeert langs gele strepen, op rotondes of desnoods driedubbel om even een boodschapje te doen, kon ik mij niet voorstellen dat een Spaanse smeris hetzelfde hyenagedrag vertoonde als zijn Hollandse collega. Lees verder
Het is de vraag waar de gemoedsrust van de modale Spanjaard op dit moment nog het meest door beïnvloed wordt. Zijn kansen op de hoofdprijs in El Gordo, de stand in de Primera Division of het laatste oordeel van de Amerikaanse kredietbeoordelaars? Over het feit dat Nederland in hun poule zit bij de WK in Brasil, maakt geen enkele Spanjaard zich druk. Da’s een makkie…no problema, hombre! Lees verder
Doneren aan Greenpeace doe ik nooit, terwijl ik de club toch een warm hart toedraag. Maar geld storten op de rekening van een vereniging die af en toe bij hun acties flink over de grens van het toelaatbare gaat, vind ik weer een brug te ver. Lees verder
Elke keer als wij na de feestdagen in Nederland terugkeren, ligt er thuis tussen de grote stapel rekeningen, aanmaningen en dwangbevelen ook steevast een uitnodiging van mijn huisarts om een griepprik te komen halen. Deze generositeit heb ik te danken aan mijn seniorenstatus en daarom baalde ik aanvankelijk als een stekker dat ik dat ik die prik vanwege onze afwezigheid altijd mis peilde. Als je namelijk in januari bij je huisarts nog om een griepprik vraagt, kijken ze je aan of je regelrecht van Lillo komt, in plaats vanuit Spanje. Lees verder
De Nederlanders gingen na het einde van de Tweede Wereldoorlog niet met elkaar in debat, maar spogen in hun handen en rolden de mouwen op om samen het verwoeste land opnieuw op te bouwen. Zelf heb ik meegemaakt en gezien hoe na een rampzalige orkaan op 1 februari 1953 de ondervonden ellende door een heel land werd gedeeld en dat met de later als “Rotterdams” bekend geworden mentaliteit van het “niet lullen maar poetsen” alle dijken weer werden gedicht, de polders drooggemalen en de huizen werden herbouwd. Lees verder
Wel altijd even wachten op een kraakheldere dag, maar daarna kan de hele Costa Blanca de kont worden toegekeerd voor een rit door het berggebied achter Altea, door de Marina Baixa. Niet dat het blauwe water van de Middellandse Zee zo snel verveelt, maar een tochtje door het groene hart van de Marina Baixa kan natuurlijk niet aan een verblijf aan de Costa Blanca ontbreken. Lees verder
Wat boerenkool met worst voor Nederland is, friet met stoverij voor België en de spaghetti bolognese voor Italië, zo is de paella voor Spanje het culinaire uithangbord. De Spaanse keuken kent overigens nog een keur van andere specialiteiten en lekker-nijen. Culinair staat Spanje zelfs aan de absolute wereldtop. Jarenlang was het befaam-de restaurant El Bulli van Ferran Adriá bij Rosas het beste restaurant ter wereld, dat altijd al een jaar vooraf was volgeboekt. Lees verder
De Eiffeltoren wordt als het uithangbord van Parijs over de hele wereld herkend. Voor Kopenhagen is dat het beeldje van de Lille Havnfrue, het Kleine Zeemeerminnetje, voor Sydney het futuristische Opera House en het standbeeld van Michieltje wordt altijd met Vlissingen geassocieerd. Voor de hele Costa Blanca zou binnenkort wel eens de Peñón de Ilfach als het allesbepalende beeldmerk kunnen gaan fungeren. Lees verder