Aan Blitze Bessie van het Runxputtehof…

Lieve Mamma,                                                                                                                     Vandaag ben ik jarig! Op de kop af een half jaar oud en dus wilde ik u even laten weten dat het peuk met me gaat. Peuk? Ja, dat zeggen hier steeds al die boeren waar ik nu woon en dan bedoelen die lui dat het hartstikke goed gaat.                                        Right out of the blue werd ik op 24 Mei j.l. op die mooie zondagmorgen in Heiloo, amper acht weken oud, door mijn vrouwtje Loes en baas Arie plotsklaps meegegeven aan een voor mij totaal onbekend stelletje mensen. Eerst nog even in de auto van de pure schrik en ellende een potje zitten janken en daarna toch maar in slaap gevallen. Toen ik na een rit van een paar uur weer wakker schrok, waren we nota bene in een gat genaamd Kruunehe... of all places!  Lees verder

Het Lekkende Paradijs

Als ik er een avondje Champions League voor onderbreek, moet er echt wat aan de hand te zijn. Er bleek inderdaad heel wat loos op NPO 2… de deur naar het paradijs stond namelijk op een klein kiertje. Naar het belastingenparadijs wel te verstaan.        De documentaire ‘A leak in paradise’ was dan ook heel wat interessanter dan dat gedoe van al die voetballende miljonairs die ik er overigens ook van verdenk dat veel van hen de bijeen geschopte centen ‘veilig’ in een of ander belastingparadijs hebben verstopt. Lees verder

Het misplaatste Haagse Hallelujah

 

De euforie begint al weer wat neer te dalen, maar de maand september bleek een ware feestmaand te zijn. Al zat Haagse Willy toch met een lichtelijk verveelde en chagrijnige tronie de Troonrede voor te lezen, was er volgens politiek Den Haag alle aanleiding voor een polonaise door de Ridderzaal. De economie draait weer ineens als een tiere-lier, althans dat zegt men en dus gingen alle feesthoeden op. Het volk moet heus nog niet meteen teveel cadeautjes verwachten. Het gepeupel moet eerst maar eens netjes op de beurt wachten. Eerst geeft Den Haag natuurlijk zichzelf een rondje. Lees verder

Yogi… R.I.P.

 De Amerikaanse honkballegende en wijsgeer Yogi Berra is gisteren op 90-jarige leeftijd overleden. Yogi, wie…?  Als eerbetoon aan deze excellente filosoof herhaal ik mijn blog van 4 augustus 2013 en het moge duidelijk zijn dat ook wij deze man node gaan missen. Lees verder

Die Alzheimer was toch een Europeaan?

Ze waren het straal vergeten, die Hongaren. Dat ze in 1956, nadat de Hongaarse opstand tegen de communisten bloedig was neergeslagen, met meer dan tweehon-derdduizend mensen naar het westen zijn gevlucht. Dat er toen in Nederland, met mas-sale steun van toen nog ruimhartige Hollanders, ruim drieduizend van hen werden op-genomen. Dat onze toenmalige koningin Juliana in een radiotoespraak hen met enkele Hongaarse zinnen hartelijk welkom heette. Al deze historische feiten waren even niet meer paraat toen de Hongaren met hekken, prikkeldraad en traangas de vluchtelingen uit Afrika en het Midden-Oosten van hun poesta’s probeerden te verjagen. Lees verder

De Copacabana van Yerseke

Nee, aan die Copacabana van Rio de Janeiro heb ik nooit vertoefd. Wel weken onder-weg geweest met een schip om aan het strand van Durban, Lomé, Dar es Salaam of Havanna te kunnen gaan liggen. Of met een vliegtuig naar het strand van Mombasa in Kenia, Tel Aviv of een of ander Grieks eilandje. Met de auto half Europa doorgerost om op een strand aan de Côte d’Azur of de Costa Blanca m’n bipsen op de kiezelstenen te laten verbranden. En of het allemaal nog niet genoeg was, heb ik zevenentwintig jaren lang aan het badstrand van Vlissingen gewoond. Lees verder

Een aap blijft een aap

 

Houdt een aap maar een banaan voor en hij doet elk willekeurig kunstje dat je hem geleerd hebt. Het kunstje zelf interesseert die aap natuurlijk geen jekko, maar die banaan wel! Dolfijnen springen achteloos synchroon door hoepels, hooveren desnoods rechtop door het zwembad en maken de meest sierlijke achterwaartse mortale salto’s. Het enige dat je nodig hebt om die beesten zo gek te krijgen, zijn genoeg vaatjes haring. Een hond kan je alles leren en afleren, hartstikke handig! Zorg alleen wel voor een zak vol hondensnoepjes. Tegen de tijd dat die zak leeg is, haalt die hond de krant voor je, vouwt ‘m open op de sportpagina en komt gedienstig met je leesbril aandraven. Lees verder

Cool it!

 

Als je in Zeeland woont, is het een absolute vereiste om goed op de hoogte te blijven van de te verwachten stijging van de zeespiegel. Ook al zit ik hier dan lekker op Delta-hoogte boven het ouderwetse NAP. Dat het klimaat verandert en de zeespiegel stijgt, is namelijk een feit waarover maar weinig wetenschappers met elkaar van mening zullen verschillen. Lees verder

Ik voel me goed!

Om me ergens goed te voelen, is emotie nodig. Welke precies maakt mij niet zoveel uit, maar zonder een soort van sentiment kom ik altijd maar moeilijk in de echte feeling fine-modus. Toch verwonderlijk dat ik jaren geleden na de prachtige Oostenrijkse bergen en de skivakanties hoog in de massieve Franse Alpen het meest werd gegrepen door het overweldigende aanzicht van de vlakke Tanzaniaanse Serengeti. De wijdse, golvende savannen, slechts hier en daar onderbroken door eilanden van ‘kopjes’, de typische rotspartijen en een enkele acaciaboom, kunnen veel indrukwekkender zijn dan het aan-zicht van het massief van de Mount Everest. Hóe je er naar kijkt, is veel belangrijker dan wat het is. Lees verder

De vicieuze kiloknaller

 

Met hun tractoren blokkeren boze Europese boeren de snelwegen en de centra van een aantal steden uit chagrijn tegen de te lage prijzen voor hun producten. De logica van dat verhaal ontgaat me wel enigszins, maar gefrustreerde mensen reageren vaker volslagen onlogisch. Zeker gefrustreerde boeren. Lees verder

Een kleine geschiedenis…

 

Mijn wederhelft maakt zich soms wel eens wat zorgen omtrent mijn geestelijk welzijn en zeker wanneer ik mijn favoriete boek weer ga lezen. Dat heb ik namelijk al zo vaak ge-lezen dat het op toenemende seniliteit zou kunnen duiden dat ik er elke keer weer naar teruggrijp. Overigens ben ik dan al wel zo stijf seniel dat ik er 512 bladzijden lang intens van kan blijven genieten. Lees verder