Als ze in een bedrijf echt niet meer weten wat ze precies met je aan moeten, maken ze je ten einde raad maar ‘projectmanager’. Iedereen mag zich projectmanager noemen. Een duur Engels woord voor ‘regelneef’. Hoef je verder ook helemaal niets voor te kun-nen. Hooguit een beetje met je armen zwaaien en af en toe  eens flink chagrijnig kijken, ’that’s all!’  Lees verder →

Aan de zuidkant van het eiland Cuba ligt nog een eiland, Isla de Pinos. Nadat Fidel Castro er in 1954 een tijdje in de Presidio Modelo gevangenis had gezeten, werd het eiland daarna door de communisten schielijk omgedoopt in ‘Isla de Juventud’, eiland van de jeugd. Ruim vier keer zo groot als Texel. Lees verder →

Lees verder →

Zware aardbevingen in Italië, verwoestende cyclonen over de Filippijnen, desastreuze overstromingen in China, razende bosbranden in de Portugese Algarve en op Madeira moesten het in de PZC en in De Telegraaf allemaal afleggen tegen de tsunami die op 18 september 2016 het strand van Vlissingen trof. Het slachtoffer was een tienjarig meisje uit Deurne dat wat schaafplekken opliep. Verder alleen nog wat natte badhand-doeken van een paar slome domme Duitsers. Lees verder →

Sodejuu, gaat het er toch nog van komen? De gemeenteraad van Reimerswaal gaat vol op het orgel om hier het toerisme te promoten, dus….                                                       – een jachthaven voor de superjachten van de happy few in de Veerhaven?                    – een 25 verdiepingen tellend Hyatt Regency ‘Kruunehe’ Hotel bovenop de zeedijk?       – een zwoel filiaal van Yab Yum op de Snellemarkt?                                                         – de Pluktuin met kokospalmen getransformeerd tot een tropisch zwemparadijs?             – de Efteling en Euro Disney gaan binnenkort de poorten sluiten?                                Alle ballen op ‘Kruunehe’ ! Lees verder →

Enig idee wat bovenstaande plaat voorstelt? Iets van kunst misschien? Je weet het maar nooit tegenwoordig. Het zou zomaar een schilderij van Willem de Kooning kunnen zijn. Natuurlijk niet die royale Willem uit Wassenaar… Nee, deze Willem is intussen al enige tijd overleden. Maar hij begon ooit als huisschilder in het New Yorkse Hoboken voordat hij wereldberoemd werd als gevierd kunstschilder van abstracte expressionis-tische werken. Dat is chaotisch geklodder met verf dat vervolgens een cryptische naam krijgt waar geen sterveling verder iets van snapt. Lees verder →

Dat ik af en toe een beetje eigenwijs ben, is een understatement. Dan word je nog wel eens hardhandig op je plek neergezet. Zoals op die vrijdagavond, begin februari 1976. Ik voer als kapitein op de ‘Seinehaven’, een stevig zeewaardig schip met 3000 pk onder de motorkap. Op een lijndienst tussen Marseille en het Algerijnse Oran. Zuidgaand met stukgoed, noordgaand terug met citrus en wijn in bulk. Eigenlijk was het maar een duf lijndienstje. In zesendertig uur jakkerden we van Frankrijk naar Algerije. En drie dagen later weer terug… gááp. Lees verder →

Mensen zijn merkwaardige wezens en dan vooral het mannelijke segment. Wij blijven iedereen voortdurend amuseren, verbazen, verbijsteren en shockeren. Onze Lieve Heer moet welhaast in een badinerende bui zijn geweest toen Hij ten lange leste het archetype Adam schiep. De Schepper greep in het kruidenrekje net naast het potje ‘Ratio’ toen Adam werd klaargemaakt. Maar deed er bij vergissing wel een dubbele scheut ‘Macho’ bij. Dàt is de reden dat veel mannen van dure auto’s houden. Lees verder →

CityTec is een landelijk opererende organisatie die het onderhoud verzorgt van onze openbare verlichting. Na maanden van gedeeltelijke duisternis, talloze meldingen en een krantenartikel kwam er begin februari eindelijk een hoogwerker de boulevard van Kruse Veer opgereden. De monteur frunnikte wat aan een armatuur en kwam daarna een praatje maken. Ik vertelde hem dat er in totaal zes armaturen niet brandden… ‘Sorry meneer, ik heb er maar vier doorgekregen!’ waarop ik hem de andere twee ook aanwees. Maar daar kon hij verder niets mee. Lees verder →

Jaap van der Zwan was een markant persoon.                                                               Half de jaren tachtig van de vorige eeuw was Jaap samen met zijn broer Arie eigenaar van de destijds grootste Nederlandse diepzeevisbedrijf Jaczon, uit Scheveningen. Met een indrukwekkende vloot van enorme hektrawlers die voornamelijk op haring en ma-kreel visten. Om die visjes, zoals Jaap ze altijd liefkozend noemde, te exporteren was Jaczon ook reder van een aantal koel- en vriesschepen, de ‘reefers’. Die schepen had-den altijd een naam beginnend of eindigend op ‘Klipper’. Daarnaast had het bedrijf grote belangen in de Franse tonijnvisserij, in de OG sector van zowel woningbouw, utiliteitsbouw, logistieke projecten, etc. Kortom, een imposant bedrijf. Lees verder →

Wij hebben een hekel aan vliegen als huisdier. Vooral aan grote strontvliegen en die zijn er nogal wat in de landelijke omgeving van ‘Kruunehe’. Na op jacht naar die irritante rotbeesten een aantal NRC’s aan flarden te hebben geslagen, besloten we om een deel van ons spaargeld te investeren in een originele vliegenmepper. Zo’n retromodel, maar dan wel van plastic.     Lees verder →