Een boa constrictor is een wurgslang die voornamelijk op kleine beestjes jaagt. Hij wurgt zijn prooitjes en slikt ze vervolgens in één keer door. Voor mensen is een boa doodsbenauwd en verdwijnt meestal als de bliksem de bosjes in. Aldus Wikipedia…      Er zijn ook boa’s geëvolueerd in mensenvorm. Dat zijn de onvolgroeide embryo’s van een politieagent. Lees verder →

De sarcastische constatering dat wij uiteindelijk altijd het bestuur krijgen dat we ver-dienen, lijkt voor de modale Zeeuw wel aardig te kloppen. Een Zeeuw betaalt altijd zonder morren en uitvluchten gewoon zijn belasting. Klautert ook niet voor het minste geringste op de barricaden en steekt evenmin stapels autobanden in de fik op het Middelburgse Abdijplein. Lees verder →

Op Hansweert was vroeger slechts één veldwachter, maar die was wel de schrik van alle rottigheid uithalende jongelui en bezopen over straat zwalkende schippers. Die solitaire Bromsnor was vaak lijfelijk of anders wel latent in de buurt. Daar werd toen terdege rekening mee gehouden. Iedereen keek er wel een beetje voor uit. Lees verder →

Na een uitputtende snuffelsafari door het Inkelse Bos was het hondje moe. Boven op de dijk aangekomen, besloot ik daarom het hondje en mezelf een time-out te gunnen. Het was prachtig mooi weer met een kraakhelder zicht. De skyscrapers en de Dow van Terneuzen leken veel dichterbij. Bij De Paal kwam een voor de eb afvarende knalgele Grimaldi RoRo-carrier, langs de Veerhaven voer een oranje chemicaliëntanker en in de Overloop van Hansweert een helblauwe opvarende Maersk-containerbak. Lees verder →

Als een uitgesproken pragmatisch mens heb ik een selectieve bewondering voor de wetenschap. De wetenschap is verantwoordelijk voor veel zegeningen, maar ook voor ontzettende bakken ellende. Wetenschappers zoeken naar zaken en verschijnselen die gewoon bestaan, maar alleen nog wetenschappelijk moeten worden aangetoond. Vaak hebben ze niet eens het flauwste idee waar ze naar op zoek zijn. Lees verder →

Er verschijnen de laatste tijd steeds meer alarmerende berichten over de toenemende welstand onder het gepensioneerde Nederlandse volksdeel. Na graaiende bankiers zijn nu de van het geld bulkende AOW’ers aan de beurt om aan het kruis te worden gesla-gen. Lees verder →

Uit mijn rijke collectie grotere en kleinere afwijkingen komt onder andere de fobie voor een opgeruimde werkplek naar voren. Niet dat ik daar zo’n last van heb, integendeel, ik heb er veel gemak van. Een schip dat vroeger keurig in de verf zat en een opgeruimd dek had, verraadde meteen wat voor soort kapitein of eerste stuurman aan boord zaten. Altijd in één oogopslag te zien. Rommelige roestbakken werden altijd hoofdschuddend bekeken. Kon nooit veel soeps zijn dat daar aan boord rondliep. Lees verder →

Als ik na een verlofperiode weer aan boord van een schip stapte, zat er altijd een ingelijst epistel in mijn koffer. Dat was het lijstje met mijn persoonlijke ‘Standing Wacht-orders’. Goed zichtbaar boven de kaartentafel gehangen, werden de stuurlieden vrien-delijk doch dringend verzocht er goede nota van te nemen en er naar te handelen. Het waren mijn standaardinstructies waar men zich tijdens het wachtlopen op de brug aan moest houden. Lees verder →

De ‘Via Dolorosa’, de Kruisweg, geeft op symbolische wijze de lijdensweg van Christus weer, onderweg naar zijn wrede terechtstelling op Golgotha. Deze telt volgens de bijbel veertien Staties, waarbij wordt stil gestaan bij de verschillende evenementen van deze lijdensweg. Alsof die veertien al niet erg genoeg waren, is daar recent nòg een Statie bijgekomen… het Schisma van Kruiningen! Lees verder →

Naast de hangende tuinen van Babylon en de paleistuinen van Versailles komt het boulevardpark Kruse Veer ongetwijfeld ook voor op de UNESCO Werelderfgoedlijst. Geheel terecht overigens… want zó vind je er geen tweede! Lees verder →