Hoe hypocriet wil je ’t hebben…?

Hilarisch hoe politiek NL zich voortdurend uitslooft om zo onbetrouwbaar mogelijk over te komen. Zelfs zo’n vrijwel altijd kritiekloze, loyale en vrijwel onvoorwaardelijk in de oprechtheid van de politieke medemens gelovende burger als ik, wordt hierdoor toch wel eens even aan het twijfelen gebracht. Natuurlijk kunnen zich er ook in het politieke bedrijf, evenals in allerlei andere takken van acrobatische sporten, rare misbaksels voordoen. Mark Rutte is bijvoorbeeld zo’n misbaksel. Tot op het bot onbetrouwbaar. Maar als je dat weet, moet je ‘m gewoon steeds op zeven streken houden. Lees verder

Schat…je soep wordt koud!

Er is een significant verschil tussen de uitzichten van een bewoner aan Kruse Veer en bijvoorbeeld die van een inwoner van Zermatt, Brooklyn of Gizeh. Om zomaar’s wat te noemen…! Wat al deze plaatsen wèl met elkaar gemeen hebben, is dat zij allemaal een grandioos uitzicht hebben op iets heel opmerkelijks. Lees verder

Hoppá…wéér een bos veren er in!

Een prijs voor Pia! Welke Pia..? Pia Douwes! Wat doet die dan? Da’s een zangeres met een stemgeluid als de sirene van een brandweerwagen! Laatst nog prominent voorop de PZC…wéreldnieuws dus.                                                                                            De NL-cultuursector heeft elkaar een onvoorstelbaar aantal prijzen te vergeven, ook wel ‘Awards’ genoemd in goed ABN. Er gaat geen week voorbij of er wordt weer wel iemand met een of meerdere bossen veren rectaal verwend. Omdat hij/zij iets heeft gedaan. In een film, musical, toneelstuk, een liedje heeft gezongen, een boekje heeft geschreven, een gedichtje kan opzeggen, iets heeft geschilderd, gebeeldhouwd of gewoon lekker heeft zitten kleien, op een drumstel tekeer is gegaan, vreselijk goed kon figuurzagen. Je kan het zo gek niet verzinnen, maar er is wel een Award voor. Met een sculptuur, een beker, een bos bloemen en als je ècht groot bent een financiële bonus, betaald uit subsidiegeld. Want door elkaar onophoudelijk te blijven bewieroken, kom je vanzelf zelf ook een keer aan de beurt. Lees verder

Failliet…of niet failliet?

Twee lange coronapandemiejaren kregen we een tsunami aan klaagzangen over ons heen gestort van bedrijven die vanwege alle beperkende coronamaatregelen of lock-downs verklaarden dat het water hen tot aan de lippen stond. Het enige dat ze nog  konden, was failliet gaan. Kon mij daar het nodige bij voorstellen. Ondanks alle steun-miljarden van de overheid.  Er waren toch nog teveel MKB’ers of ZZP’ers die net tussen kaai en schip vielen bij de diverse regelingen. Alle spaarpotten werden leeggeschraapt, pensioenvoorzieningen opgegeten en toen kwam er verdorie nòg een keer een lock-down overheen. De deurwaarders, rechters en curatoren leken het loeidruk te gaan krijgen met al die faillissementen. Lees verder

Dor hout…

De limiet van de pensioengerechtigde leeftijd is niet zomaar uit de lucht komen vallen.. Daar wordt voortdurend serieus naar gekeken. Decennialang lag die vastgebeiteld op vijfenzestig jaar. Althans officieel. Door allerlei VUT-regelingen bleef echter vrijwel niemand tot vijfenzestigjarige leeftijd werken. Militairen, loodsen en piloten werden al met vijfenvijftigjarige leeftijd vriendelijk bedankt en weggebonjourd. Zeevarenden waren met zestig jaar uitgevaren. Tegenwoordig wordt die pensioenleeftijd steeds verder opgekrikt. Wij schijnen statistisch namelijk steeds ouder te worden… Lees verder

Pas nou alleen maar een beetje netjes op de winkel…asjeblieft!

Dat het kabinet Rutte IV 299 dagen na de verkiezingen nodig had om daarna toch weer met precies dezelfde partijen verder te gaan, was vooral één lange demonstratie van wantrouwen jegens elkaar. Daar ging het ook vrijwel alleen over poppetjes. Al wilde men het volk laten voorkomen dat zij al die tijd de broek van de kont aan het knokken waren voor het welzijn van de NL-burger. Een coalitie die tijdens een pandemiecrisis pas na bijna tien maanden kon worden gevormd, staat op een onbetrouwbaar drijfzand. Lees verder

Kinderlijk naïef…!

Nog in Vlissingen wonend, ging ik op 5 mei geregeld naar de Van Randwijklezing in een altijd boordevolle Sint Jakobskerk. Kreeg de kaarten via de mailinglijst, nu nog steeds.  Na afloop niet altijd even verlicht en tot m’n haarwortels geïnspireerd die kerk weer uitgestapt. Er waren sprekers bij waarvoor ik rustig thuis had kunnen blijven. Maar ook de nodige toppers die een echte boodschap meegaven. Opvallend genoeg bestaat mijn persoonlijke top drie nu uit allochtonen… David van Reybrouck, de Belgische schrijver en cultuurhistoricus. Peter Vermeersch, de Belgische voormalig hoofdredacteur van de NRC en Ahmed Aboutaleb, de huidige burgemeester van Rotterdam. Lees verder

De Fabel van de Brulkikker…

Er kwaken nogal wat verschillende kikkersoorten nabij de waterlopen rond Kruse Veer.  Beschaafd vrolijk kwakende kikkers en soms een hele dominante brulkikker. Behalve de uiteenlopende decibelniveau’s waarop gekwaakt wordt, kunnen sommige kikkers ook ongelofelijk rare sprongen maken. Irritant zijn daarbij de kikkers die steeds uit de krui-wagen proberen te springen. Opvallende gelijkenissen vertonend met mensen die zich weinig aangepast gedragen. Waaraan rechters, advocaten, mediators, meester Frank Visser en sociaal werkers dan weer handenvol werk hebben om als ware dompteurs dat soort weerbarstige kikkers te dresseren. Hier op Kruse Veer ook last gehad van zo’n recalcitrante brulkikker… Lees verder

Port of Antwerp – Bruges

Moet ik iets vinden van die fusie tussen de havens van Antwerpen en Zeebrugge?        Eigenlijk wel, alleen al omdat Antwerpen toch eindelijk over de eigen schaduw heen is gesprongen. Decennialang was zo’n havenfusie volledig onbespreekbaar, vooral in het Antwerpse. Waarom dat nu ineens wel gebeurd is, lijkt een goed bewaard geheim dat op geen enkele juichende persconferentie ter gelegenheid van deze fusie werd onthuld. Alle gekende argumenten voor of tegen zo’n fusie zijn de laatste dertig jaar namelijk vrijwel onveranderd. Wat intussen wel drastisch is veranderd, is de wereld en de hele mondiale logistiek. Lees verder

Een samenleving…wat is dat precies?

Besturen, managen en ondernemen heeft vele facetten. Maar pas tijdens een crisis worden de ware skills beproefd. Dan wordt het kaf van het koren gescheiden. Waar gaat altijd de eerste prioriteit naar uit? Een goed gezagvoerder van een schip bijvoor-beeld hoeft zich dat nooit af te vragen. De bemanning…natúúrlijk!  De rest is secundair.
Lees verder