Ernst Kuipers is qua uitstraling even beminnelijk als zijn collega Christianne van der Wal. Altijd met een gulle lach of de zweem van een grijns zijn gezondheidsbeleid aan de NL burgers, boeren en buitenlui proberen te verkopen. Maar Christianne pakt het toch ietsje anders aan en jaagt meedogenloos de bloedruk van heel boerend NL tot ver over de rooie. Lees verder →

In de gemeente Reimerswaal ligt een dijk. De Zanddijk, die na een flauwe bocht over-gaat in de Molendijk. Om uiteindelijk in Yese te belanden  Daar heeft de gemeente niets over te vertellen, over die dijk. De gemeente gaat niet over de dijken in de gemeente. Ook niet over de wegen in de gemeente. De gemeente gaat vrijwel alleen over brand-gangen, stegen, straten en pleinen, tenminste…zolang ze maar niet op een dijk liggen. Lees verder →

‘Komplementen vô de hûûst!’ Het debuut van het jongste generatie van de Kruse gras-maaiploeg is feilloos verlopen. De dijk van Kruse Veer is weer zo kaal als de kuiten van een profwielrenner. Met militaire discipline werd het samenspel van drie tractoren en een complete familie gedirigeerd. Gras in balen geperst en geladen op drie antieke wrakke platte karren waarvoor zelfs de Russen nog feestelijk zouden bedanken. Met een fraai staaltje teamwork werd een traditie voortgezet. Potig manvolk en robuuste Zeeuwse meisjes. Wij zien de toekomst weer met vertrouwen tegemoet! Lees verder →

Beetje voorzichtig met m’n uitspraken. Anders staat straks hier ook de hele boulevard boordevol toeterende tractoren van kwaaie boeren. Maar ’t is wel een feit…ik ben gèk op stikstof!                                                                                                                    Primair omdat ik het m’n hele leven lang al inadem, constant, zonder te stoppen. Prima spul, voel me er kiplekker bij. Verslaafd aan het stikstof, veel beter dan whisky of coke. Het gasmengsel waar mijn systeem zo lekker op draait, bestaat voor 78 procent uit N², oftewel stikstof. Verder nog 21 procent uit O², beter gezegd zuurstof. Plus nog één procentje argon met wat andere gasjes. Maar stikstof gaat bij mij met grote gulzige slokken naar binnen. Lees verder →

Omdat opperhoofden van veel grote bedrijven of instanties blijkbaar vaak ernstig ver-baal gehandicapt zijn, hebben zij woordvoerders in dienst. Die voeren het woord, namens hen. Nergens voor verantwoordelijk, nergens verstand van, maar voeren wel overal het woord over. Lees verder →

Vanaf begin de jaren tachtig van de vorige eeuw fungeert de Vlissingse haven als een overloophaven voor de visserij van Scheveningen en Ymuiden. Nog steeds wanneer daar de vrieshuizen vol liggen, komen de grote trawlers naar Vlissingen.                      De rederij Jaczon van de familie Van der Zwan, later aandeelhouders van ons haven-bedrijf, is daar destijds mee begonnen. Hun grootste trawlers staken toen ook al te diep voor de Scheveningse haven. Daarna volgden ook de trawlers van de rederij W. van der Zwan, afgekort WZ, een aanverwante Van der Zwan-clan, neef Arie, bijgenaamd ‘Zwarte Arie’. Later kwam ook de rederij Cornelis Vrolijk nog naar Vlissingen om vis te lossen. Scheveningen is als Erremue of Yese, ze houden elkaar scherp in de gaten. De families hebben traditioneel onderling vaak ruzie, veel afgunst. Lees verder →

Seizoenen hebben de onplezierige gewoonte zich niet altijd aan de regels te houden. Het aspergeseizoen sluit op 24 juni, maar de start hangt af de weersomstandigheden. De start van het haringseizoen hangt af van het vetgehalte van de nieuwe haring. Met de limieten van andere seizoenen wil men ook nog weleens een beetje sjoemelen. Het orkaanseizoen heeft een vaste officiële begin- en eindtijd. Al trekken die orkanen zelf zich daar steeds minder van aan. Het Noord-Atlantische orkaanseizoen start volgens de meteostatistieken per 1 juni en eindigt op 30 november. Lees verder →

Oorlog in Oekraïne, chaos op Schiphol en steigerende gasprijzen waren allemaal even bijzaken. De PZC, Zeeland en Reimerswaal hadden wel wat anders aan het hoofd om zich daar druk over te maken. Een crisis, een eufemisme voor een rokend dispuut, bij de vorming van een gemeenteraadscoalitie van onze Oost-Bevelandse reformatorische enclave. Toestanden, gedoe en de redactie van de PZC kwam vetgedrukte uitroep-tekens tekort. Lees verder →

Voor mij is de Noordzee symbool geworden voor de deprimerende transitie die onze leefomgeving gedurende mijn levensperiode heeft ondergaan. Voor iemand die vanaf zijn vroegste jeugd gefascineerd werd door het zoute water, was de Noordzee ooit het summum van maritieme uitgestrektheid en ongereptheid.                                                De solitaire Noordzee, de meest roemruchte binnenzee van West-Europa, accepteerde grootmoedig de doorvaart door haar wateren van koopvaardijschepen met uiteen-lopende bestemmingen. Vissers mochten met hun kotters van de rijkdom van de Noordzee profiteren. Want met een stevige noordwesterstorm blies de Noordzee toch alles weer schoon. De Noordzee was de baas, de maat der dingen. Lees verder →