Toen ik enige maanden geleden een ondernemer hoorde zeggen dat hij zijn prijzen alleen verhoogde omdat iedereen dat ook deed, ging er een alarmbelletje rinkelen. Zo was het met die containertarieven uit het Verre Oosten ook begonnen. Zonder een echte duidelijke aanleiding gingen die bijna tien keer over de kop. Maar nu zijn we, enige maanden later, in een situatie beland dat prijsverhogingen wereldwijd in een bizar sneeuwbaleffect terecht zijn gekomen. De beroepseconomen proberen ons wel uit te leggen hoe dat komt. Maar vertellen er niet bij, waar dat naar toe gaat. Lees verder →

Op deze zonnige dagen is onze Zeeuwse blauwe hemel weer doorgroefd met de condenssporen van overvliegende vliegtuigen. Groot verschil met de twee voorgaande Coronazomers. De sporen kruisen elkaar. Er zijn er welke via het luchtvaartbaken Costa bij Knokke onderweg zijn naar Heathrow. Die worden doorsneden door de sporen van de kisten onderweg naar Schiphol. In dat geval vliegen er weer een paar honderd potentiële menselijke drama’s over ons hoofd…sodejú, nòg meer koffers! Lees verder →

Vlissingen, bijna dertig jaar m’n woonplaats, zet zich behoorlijk voor schut! De Flessen-trekkers horen zich te schamen. Idem een aantal andere Zeeuwse gemeenten. Eigenlijk veel NL-gemeenten. Vooral de hele bestuurlijke NL-overheid! Het NL-beleid voor de opvang van vluchtelingen en asielzoekers is middeleeuws. Een onvervalste aanklacht tegen de menselijkheid.                                                                                                      De komst van de RoRo-ferry ‘Silja Europa’ is door het Vlissingse gemeentebestuur definitief gecanceld. Terwijl de gemeenteraad het toch met een kleine meerderheid had goedgekeurd. Om tijdelijk, voor zes maanden, ongeveer elfhonderd asielzoekers te huisvesten. ‘Te weinig draagvlak!’ zo oordeelde het gemeentebestuur echter. Lees verder →

Naast ontiegelijk slap ouwehoeren, vul ik mijn schaarse vrije tijd ook met het beoefenen van amateurseismologie. Op wetenschappelijke wijze proberen uit te vogelen waarom iets beeft of bibbert. Bevingen en bibberingen doen zich wereldwijd op grote schaal voor. De Schaal van Richter geeft ze een nummertje. Die Schaal loopt van 1 tot 10 en zit logaritmisch in elkaar. Ga ik verder niet uitleggen, geloof me nou maar…dat ìs zo!      Een bibbertje van 1 voel je niet eens. Bij een beving van 10 dondert alles in elkaar, staat er niks meer overeind. Tot nu toe had de zwaarste beving in NL een kracht van 5,8 op de Schaal van Richter, Roermond 1992. Vermoed nu dat dit record verpulverd is…in Kruunehe…locatie Kruse Veer…eind juni j.l. Lees verder →

Opluchting, gejuich en applaus op Omroep Zeeland, de PZC en NOS.nl. ‘Het schip schéérde over de bodem’, maakten de media er vol sensatie van. Maar de ‘MSC Diletta’ bereikte zonder kleerscheuren de haven van Antwerpen. Er zijn trouwens dagelijks tien-tallen schepen die dat ook lukt. Gelukkig maar, daar hoeven de media toch echt niet zo jubelend voor uit te pakken? Maar nu dus wel. Met als gevolg dat er hele zwermen mensen langs de rivier zaten in Vlissingen, Ritthem, Terneuzen, De Griete, Hansweert, Kruse Veer, Walsoorden en Bath. De dag ervoor zat ik nog met m’n bipsen op de keien van het talud bij de lichtopstand van Bath om de passage van de ‘HMM Algeciras’ fotografisch vast te leggen. Die is nog net ietsie groter dan de ‘MSC Diletta’. Zag daar bij Bath verder geen ene sterveling en het was daar toch ook prachtig weer… Lees verder →

Toch even de digitale politieke peepshow aangezet. Voor de inaugurele vergadering van ons nieuwe gemeentebestuur van Reimerswaal. Van onze ‘Tweede-Leg-Coalitie.  Honderdachttien dagen eerder werd een gemeenteraad gekozen. Om vervolgens een gemeentebestuur van alleszins voorspelbare signatuur op te tuigen, volgde een stiekem proces van informeren, formeren, ruziezoeken wie er wethouder wordt en wie absólúút niet. Alles achter potdichte deuren. Lees verder →

Loop de laatste tijd geregeld onthutst over deze wereld. Schrik me soms rot van wat er allemaal om me heen gebeurt. Heb ik nog niet eens over al die crisissen, oorlogen en hongersnoden. Die komen daar dan nog bovenop. Maar ik krijg sowieso ook al de kouwe rillingen van allerlei dingen die ik rond me hoor en zie gebeuren. Waaraan ik dan de voorlopige conclusie heb verbonden dat ik toch mazzel heb gehad. Nog net in de goeie tijd gewerkt en geleefd! Ouwelullengezever? Ach, zou best kunnen. Maar stel dat het wèl klopt? Lees verder →

Dat God onmiddellijk straft, hadden ze toch kunnen weten bij de SGP Reimerswaal.      ‘Hoogmoed komt voor de val’…nog zo eentje uit hetzelfde repertoire. In het boek waar SGP’ers hun waarheden vandaan halen, staat het boordevol met dit soort wijsheden. Gebaseerd op ervaringen uit het verleden, gebundeld in een handleiding van maar liefst 611.000 woorden, beschreven in 66 boeken van twee testamenten. Flinke pil dus…      Maar iedereen die deze handleiding niet goed leest en/of daarna de instructies niet overeenkomstig toepast, krijgt het zaakje niet aan de praat of het werkt zeer gebrekkig. Politiek bedrijven met de geopende bijbel noemen SGP’ers het. Toch sloegen zij op het moment suprème de verkeerde bladzijde op. ‘De heilige geest kwam van rechts’ had een pakkende slogan kunnen zijn voor het nieuwe coalitieakkoord van de gemeente-raad van Reimerswaal. Lees verder →

De laatste jaren is het aanzicht van veel zeeschepen ingrijpend veranderd. Doet soms pijn aan je ogen, zeker voor zo’n ouwe nostalgisch sentimentele shiplover als ik.          De schoorsteen, toch van oudsher een beeldbepalend item van het scheepsprofiel, wordt verkracht door de aanbouw van enorme scrubbers. Rare volslagen uit de toon vallende staalconstructies die plompverloren tegen de originele schoorsteen worden aangeplakt. In vaktermen heet zoiets een ESCG, een Exhaust Gas Cleaning System. In normale mensentaal een uitlaatgassen-spoelsysteem. In 2015 voeren er nog maar zo’n 200 schepen met zo’n misvormde schoorsteen. Momenteel al bijna vijfduizend… Lees verder →

In mijn beroepsmatige Vlissingse havenjaren maakte ik geregeld een commerciële spionagetour door de Antwerpse haven om uitgebreid bij de grote buurman over de schutting te gluren. Specifiek bij de diverse fruitterminals en breakbulkterminals.        Kijken wat daar zoal voor de kant lag en glipte, als het interessant leek, de haven-terreinen en de schepen op. Destijds was de toegangscontrole voor de haventerminals nog wat losser. Eenmaal aan boord, listig loerend in de ruimen en naar de lading, werd ik weleens aangesproken door mensen van het stuwadoorsbedrijf met de vraag wat ik er eigenlijk precies kwam doen. Droeg altijd wel een veiligheidshelm met het opschrift van een bekend maritiem surveybureau. Toonde nonchalant een businesscard van een advocaat van datzelfde bureau…Awel, menier, doet u gerust voort, zunne! Lukte altijd! Toch op die manier de nodige lading naar Vlissingen weten te slepen. Knap achterbaks, inderdaad, maar omgekeerd gebeurde het ook! Voor vrome koorknaapjes was er nooit zoveel plek in de havenbusiness. Lees verder →