Hoe het er in Spanje en vooral hier aan de Costa Blanca, ongeveer voor staat, komen we de komende maanden weer wel achter. Bemoeien ons hier namelijk niet zoveel met NL’ers. Hadden we net zo goed in Kruunehe kunnen blijven. Praten hier liever met locals. Benieuwd waar zij hier nog plezier aan beleven en wat hun sores zijn. Kunnen we meteen een beetje afstand van NL nemen. Ook om alles weer wat in perspectief proberen te zien.

Heb de laatste tijd toch steeds meer het idee gekregen dat hèt perspectief in NL behoorlijk zoek is. Zoekgeraakt in de waan van de dag. Vertroebeld door een overkill aan heisa. Heisa die wij zelf veroorzaakt hebben. Heel wat andere heisa dan bijvoor-beeld de heisa in Oekraïne. Die kwam van het oosten, van een compleet doorgedraaide Rus. Onze NL-heisa hebben we voor het grootste deel zelf verzonnen of veroorzaakt.  Van een nuchter, sober en bedachtzaam reagerend volkje zijn we de laatste decennia omgevormd tot een horde schreeuwerige druktemakers. Met het tragische talent om de grootste schreeuwers en lawaaischoppers de meeste zendtijd en aandacht te gunnen. Een krant lezen of het NOS TV-Journaal bekijken vergt nogal wat van je mentale weer-baarheid. Krijg steeds vaker de neiging om nieuwsprogramma’s en talkshows verder maar te negeren. Vooral de laatsten produceren vaak tenenkrommend slap gelul. Als er in Den Haag een minister weer een scheet heeft gelaten, hoor je dat vanaf zes uur ’s avonds tot middernacht in elk willekeurig programma monotoon doorklinken. De redac-tionele armoede is stuitend. Alleen programma’s zoals Zembla willen nog weleens diep gaan.                                                                                                                                  NL is een raar land aan het worden. Best een prima landje om te wonen, vooral op het platteland. Maar toch een raar land. Land van krijsende papegaaien en opgewonden kwetterende huismussen. Waar temidden van allerlei crisissen een parlement zeeën van kostbare tijd verknoeit aan een flippende Hoekstra of een uit-z’n-nek-lullende Baudet. Waar het onvermogen om nog een beetje behoorlijk te besturen, resulteert in een stortvloed aan parlementaire enquêtes. Waar we schaamteloos àl na zeventig jaar onze diepe en welgemeende excuses aanbieden voor alle door ons begane oorlogs-misdaden en andere misdragingen… Met een keihard liegende premier, maar waarop bij de TK-verkiezingen in 2021 door 1.988.651 onnozelaars blind werd gestemd.          Een land waar de boerenstand keihard wordt aangepakt. Produceren weliswaar al eeuwenlang ons voedsel. Ondersteunen daarmee enorm de export. Iets waarop we ooit beretrots waren en beloonden met genereuze subsidiëringen. Maar die vanwege een stikstofprobleem nu ineens de sjaak zijn. Er zijn teveel brandnetels in het bos en wat andere plantjes die op uitsterven staan… Daarom worden boeren nu opgejaagd om te worden geliquideerd.                                                                                                  Tegelijkertijd worden door de zware en chemische industrie honderdduizenden mensen vergiftigd. Water, atmosfeer en land voor generatieslang totaal verwoest door micro-plastics, PFAS en talloze andere verschrikkelijke giftige rotzooi. Maar DOW, Chemours en Tata Steel, om enkele van die gigantische viezeriken te noemen, mogen ongestoord blijven doordraaien. Deze killers kunnen altijd en overal ongestraft hun gang blijven gaan met royale vergunningen die nooit gecontroleerd worden. Een land waar de gezondheid van mensen onderschikt is aan de staat van de economie.                        Helaas ook een land waar ooit door generaties grootmoedige voorouders tradities en reputaties van grote gastvrijheid voor ontheemden werden opgebouwd, een metamor-fose heeft ondergaan waarbij op vreemdelingen wordt neergekeken en beestachtig worden behandeld. Waar zelfs in ons eigen Reimerswaal voor de huisvesting van vluch-telingen een door een laf gemeentebestuur genomen ranzig besluit pas na zware publieke kritiek werd teruggedraaid. Zo’n raar landje dus…

De attente eigenaars van ons Spaanse appartement hebben heel sympathiek weer een splinternieuwe televisie geïnstalleerd. Met alle NL-zenders via de schotel. Gaan we héél zuinig op zijn en dus maar zo weinig mogelijk kijken! Slecht voor het perspectief en de gemoedsrust. Ook dat corrupte WK-voetbal in Qatar laten we zoveel mogelijk passe-ren. Weinig behoefte aan dat gebral van die gekke Van Gaal of dat schijnheilige meezingen van het Wilhelmus door elf over het paard getilde voetbalmiljonairtjes.          Hebben daarom ook geen oranje toetertjes, petjes en/of rookbommen meegenomen. Alleen als Spanje speelt, gaan we d’r even voor zitten. Die gasten zingen trouwens hun volkslied nooit mee. ‘La Marcha Real’ kent namelijk geen tekst. De koning van Spanje wordt daar nooit luidkeels geëerd. De enige die fanatiek supportert is Pepe, met z’n Spaanse halsbandje.

Een Spaanse overwintering is niet alleen goed is voor m’n knieën. Ook om wat afstand te nemen van die lichtelijk doorgedraaide NL-‘waan-van-de-dag’. NL is een mooi land, een goed land en over het algemeen allemaal aardige prima mensen. Maar tegen-woordig te vaak lichtelijk de weg, het overzicht en het perspectief kwijt.                          In Spanje gaan wij niet alleen vitamine-D tanken, ook weer frisse moraal. Misschien dat de Spanjaarden ons hierbij kunnen helpen. Met ons ‘El estado de cosas en España’, de stand van zaken in Spanje duidelijk te maken. Hoe strak daar de halsband knelt.

   Send article as PDF