Lieve Edith, Bij jou vergeleken is de Mona Lisa een open boek, een kakelende flapuit, een gezellig roddelende buurvrouw. Je oogt ook wel een stuk sexier dan die 16e eeuwse tuthola van Leonardo da Vinci. Ik wed dat jij ’s morgens de chauffeur van je dienstauto altijd eerst nog een stief kwartiertje laat wachten tot je je hipste laarzen en dat superstrakke truitje met een decolleté tot aan je navel hebt gevonden. Je bent ontegenzeggelijk een hele sappige tante, zeker vergeleken bij die ouwe zuurpruim uit het Louvre. Je hebt welis-waar een beetje schel viswijvenstemmetje zodra je je wat opwindt, maar dat zorgt er in elk geval wel voor dat je goed gehoord wordt.
Maar waar je echt in excelleert, is je raadselachtige ondoorgrondelijkheid. Het is onvoorstelbaar hoe jij als extrovert lachebekje zo’n spoor van vernieling achter je laat zonder dat er ook maar iets aan je valt af te lezen. Een beetje normaal mens zou na de kaalslag die jij in de gezondheidszorg hebt aangericht, zich vrijwillig melden aan de poort van de dichtstbijzijnde TBS-kliniek. Maar jij bulldozert vrolijk verder om ook de laatste sporen van een sociaal gezondheids- en zorgsysteem rigoureus met de grond gelijk te maken. Als liberaal krijg jij een rooie waas voor je ogen zodra je ook maar met iets sociaals wordt geconfronteerd. Die loopjongen van je, staatssecretaris Martin van Rijn is natuurlijk wel van de PvdA, maar da’s nu een klupje dat in een serieuze sociale surseance verkeert. Want hoe sociaal die Martin is, moet je maar eens aan zijn moeder vragen die het in het verzorgingshuis ook niet altijd droog houdt.
Ik heb je eigenlijk maar één keer echt aangeslagen gezien. Dat was eind vorig jaar toen in de Eerste Kamer je zorgvuldig uitgedachte zorgplannen sneuvelden. Toen zat je er knap groggy bij, zinnend op een paar hele gore scheldwoorden om die paar dissidente senatoren van de PvdA van repliek te dienen, want… nobody fucks with me! Uit deze eclatante nederlaag zal je ongetwijfeld weer genoeg inspiratie hebben opge-daan om met een nog draconischer plan te komen het hele zorgsysteem te devalueren tot een uitgeklede soort Action met alleen placebo’s en zonder personeel.
Onophoudelijk heb je de laatste tijd de meest afschuwelijke verhalen over de zorg, waar jij eindverantwoordelijk voor bent, naar je hoofd met die weerbarstige lokken gesmeten gekregen. Ik heb me af zitten vragen hoe je daar dan mee omgaat. Wat zoiets dan met je doet en of het überhaupt wel iets met je doet. Je bent tenslotte liberaal en liberalen zitten niet zo snel ergens mee. En al zeker niet met stumpers die een aanspraak den-ken te kunnen maken op het vangnet van het sociale zorgsysteem. Liberalen zijn uitein-delijk hele zelfgenoegzame keurige mensen die met een heleboel opportunistisch dom geleuter zorgvuldig proberen te verbergen hoe chronisch egocentrisch en neerbuigend ze eigenlijk wel zijn.
Ik probeer mij voor te stellen hoe, als jij ’s avonds je moede hoofd boordevol krulspel-den te ruste legt in de echtelijke sponde, dan terugkijkt op die dag waarop weer eens pijnlijk duidelijk bleek dat de kwaliteit van de zorg in Nederland onder jouw impulsen in een rampzalige duikvlucht aan het verdampen is. Een in enige mate empatisch mens doet toch geen oog meer dicht als je bedenkt hoe de zorg voor hulpeloze ouderen en voor chronisch zieken schaamteloos wordt ontman-teld. Thuiszorgmedewerkers worden massaal op straat gegooid en de tehuizen voor onze ouderen sluiten in een hoog tempo de deuren. De meest kwetsbare groepen in onze samenleving worden letterlijk en figuurlijk in de kou gezet. Krijg jij daar dan een warm gevoel van, lieve Edith, als je zo in je bedje ligt te soezen?
Kankerpatiënten krijgen vanwege jouw beleid in veel ziekenhuizen niet meer de medi-catie die zij medisch gesproken hard nodig hebben. Om geen andere reden dat deze producten van de farmaceutische maffia weliswaar op de markt verkrijgbaar zijn, maar omdat ze simpelweg te duur zijn. Althans voor deze mensen. Wie krijgen deze medicij-nen dan eigenlijk wel, Edith? Zijn ze misschien exclusief voor de welgestelde VVD’ers? Er zijn in de recente geschiedenis nog wel een paar politici op te noemen die op deze wijze een stringente tweedeling in de maatschappij probeerden te bewerkstelligen. In dat rijtje wil je toch niet thuishoren, Edith? Je dochter zou zich kapot schamen voor zo’n moeder. Misschien doet ze dat ook al wel.
Denk jij dommelend in het behaaglijke donker van je slaapkamer ook nog wel eens aan dat genante gehannes van Martin van Rijn? Die moet namens jou de kastanjes uit het vuur halen vanwege een gierend debacle met de uitbetaling van PGB’s door de SVB. Ook mocht Martin namens jou laatst 736.759 handtekeningen in ontvangst nemen van de volkspetitie Red de Zorg. Komop zeg, allemaal incontinente zeikerds, meid, daar lig jij toch niet wakker van?
Kan jij toch nog steeds de slaap vatten als je leest dat driekwart van alle ouderen in het puissant rijke Nederland zich ernstig zorgen maken voor het moment dat het ook hen minder zal gaan en zij aanspraak moeten gaan maken op zorg? Ja… toch nog wel? Logisch, tegen de tijd dat het failliet van het zorgsysteem zich overal en in alle gradaties zal manifesteren, ben jij waarschijnlijk net geen minister meer. Dan ben je in je postpoli-tieke carrière met je olijke toet en je laag uitgesneden topje een topjob in gelikt, waar je er slechts voor hoeft te zorgen dat alles wat jij naar de ratsmodee hebt geholpen dus ook never nooit meer terug komt. Welterusten, wijffie, slaap maar lekker. Knuffel, Alexander.